Blogger Template by Blogcrowds



Ben Elif Şafak'ı hep okurum, Orhan Pamuk yeni bir kitap yazdığında nasıl heyecanlanırsam aynısını hissederim Elif Şafak' ın her yeni kitabında.."Aşk" çıktı, aynı şeyi hissettim..Bende kitaplarla ilgili bir hazzı erteleme durumu vardır..Aşk çıktığında da aynısı oldu, uzun bir süre baktım, bazen bir kitapçıda aldım elime inceledim, en sonunda aldım..Bir süre evde bekledi, önce Turgut okudu, okudukça anlattı, anlattıkça merak ettim, zaman zaman elimdeki kitapla ilgili motivasyonumu bile kaybettim..

Okudum..

Kitap Mevlana ve Şems'in ilahi aşkını anlatıyor, bu hikayeyle el ele ve iç içe Ella ve Aziz aşık oluyorlar, tasavvufla günümüz "desperate housewife" halleri el ele..Tasavvuf Versus Modern Hayat Halleri bazen de..

Önce..Şems ve Mevlana ile ilgili daha çok okumaya karar verdim, tadı damağımda kaldı çünkü..Burdan az anlatılmış hissim anlaşılıyor..Bir kitaptan herşeyi "dinlemek" beklenir mi? Tabiki beklenmez..Ama az işte, bir şekilde az..Ya da eksik..

Sonra..Kitabın "günümüzdeki" kadın kahramanıyla empati kurdum..Böyle bir "gidivermeli" ruh hali var mıdır, kesin vardır..Hatta var diyebilirim, "vardır" demekten daha samimi...Ama o da eksik kalmış..O da eksik anlatılmış..Bu kadar defosuz ve bu kadar direkt olamaz, hele de hayatı obsesif kurallar silsilesi haline getirmiş biri bu kadar kısa zamanda ve bu kadar kolay dö-nüş-mez!!!Eninde sonunda dönüşür, ama hesaplaşmalar bu kadar sancısız olmaz..

En son ise...Ellerine sağlık Elif Şafak, mümkünse o kırk kuralı çerçeveletip asmalı ruhumun ve evimin her yerine, en çok da minik oğlumun büyüme hallerine..

6 yorum:

Buradan haberim yoktu. Yorumlarının hepsi çok güzel ama özellikle "Aşk" a yapmak istedim yorumumu. Henuz bitirdim seninle benzer hisler içinde... Yarısına kadar biraz ağır gitti okumam, halbuki ilk başladığımda çok beğenmiştim hikayeyi. Özellikle de Mevlana ile Şems'i. Karşılaştıktan sonra ikisi öyle bir hızlandım ki, inanamadım. Kızımla pekişen uykusuz gecelerime bir de "aşk"ı bitirme sevdası eklendi. Tadı damağımda kaldı. her iki hikayenin de anlatımını sevdim, birbirlerini incitmeden, biri diğerinin önüne geçmeden...Genelde bir kısmı daha çok tutar ve ileri sararım ama bu defa öyle olmadı. Ve hemen Mesnevi'ye başladım tekrar...

1 Haziran 2009 23:13  

Burası yeni sayılır aslında Sedef..Sevindim ziyaretine de :)) Bir de Mesnevi' ye başladım tekrar demişsin ya, "tekrar" mı? Ben tek bir okuma bile yapmadım henüz..

2 Haziran 2009 00:13  

Çok güzel bir kitap ve benim için çok özel bir kitap oldu bu.. Hayata bakışım değişti desem inanır mısın? Daha sakin, daha anlayışlı olmaya çalışıyorum... Bab-ı Esrar'da da Şems-Mevlana sevgisini anlatıyordu ama buradaki daha dingin bir dille anlatılmış. Onu da tavsiye ederim okumadıysan, Ahmet Ümit'in..

16 Haziran 2009 10:41  

Okumadım ama okunacaklar listemde var..

16 Haziran 2009 21:47  

Kesinlikle okunmas gereken bir kitap bence de,çok etkiliyor insanı,Elif Şafak'n okuduğum ilk kitabıydı,hayran oldum,bilgisine,kalemine,yüreğine..Ardından tabi ki Mesneviyi aldım ama henüz okuyamadım,zaten öyle hemen okunup anlaşılaak birşey değil,hayat boyu okumak gerek..buradan benim de haberim yoktu,sevindim haberim olduğuna şimdi :)

21 Ocak 2011 03:37  

Burayı öyle uzun zamandır ihmal ediyorum ki..Ama yine bir elimde iki kitap zamanlarımdayım, yazacağım, döneceğim buralar..ve ben hala Mesnevi' yi almadım..Bir sebebi vardır elbet, bir gün alacağım ve birşey olacak gibi..

21 Ocak 2011 18:52  

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa