Ahmet Ümit' in diğer kitaplarını öğrencilik yıllarımda evden okula giderken ve dönerken okudum otobüslerde. Kolay okunan ve bende merak uyandıran kitaplardı hepsi. Ama Bab- ı Esrar' ı meraktan değil, Aşk' ı okuduysan bir de bunu oku diyenlerin sözünü dinlediğimden okudum.
Bence Aşk ve Bab- ı Esrar aynı türün romanları olmadıkları gibi aynı cümle içinde eleştirilmemeliler de. Aşk tasavvufi bir birikimin özü bence, Elif Şafak adına..Bab- ı Esrar' da ise sığ bir tasavvuf içselleştirmesi, garip ve mistik bir kurgu var..
Yani bence olmamış..Ne maneviyatıma ne de cinayet romanları seven içimdeki küçük kıza hitap edemedi.
Ve de bence Kimya Hatun' u Şems öldürmedi..
Etiketler: Ahmet Ümit, Doğan Kitap, Roman
Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Ama siz kitabın sonunu da yazmışsınız.:) Bu hoşuma gitti çünkü içimde bu kitabı hiç okuma hevesi yokken, "Allah Allah, neden Şems öldürmüş gibi bir hikaye kurgulanmış ki acaba?" diye düşündüğüm için okuyacağım sanırım.:) Sevgiler...
Geveze Kalem dedi ki...
20 Aralık 2009 19:06
Yok yok, sonu öyle değil :) Ben fikrimi söyledim, bu kitapta son flu :)
Ben genel olarak fikrimi aktardım diyelim :)
Iraz dedi ki...
20 Aralık 2009 21:08